Dziewczynki zaczynają eksperymentować z sylabami. Coraz śmielej starają się wydobyć z siebie różnorodne odgłosy. Do absolutnych hitów Kornelki należy naśladowanie odgłosu wrony. Na pytanie: What noice does the crow make? odpowiada wyraźnie kra, kra, kra…
Dziewczynki polubiły także smoka Didi. Zaprzyjaźniły się z nim uczęszczając do szkoły językowej A+ w Wałczu. To już prawie 3 miesiąc naszej nauki i zabawy z Didi, więc dziewczynki żywo reagują na piosenkę pilotażową tego kursu. Ponadto w szkole korzystamy z fajnych rekwizytów i zabawek, bawimy się w super kolorowej sali, tańczymy i śpiewamy z Didi. Pani Magda wymyśla coraz to nowe zabawy.
Mimo tego, że jesteśmy wyrozumiałymi rodzicami i staramy się nie strofować dzieci o byle co to zdarza się jednak, że użyjemy zwrotu DO NOT DO THAT! i pomachamy złowieszczo palcem. Naturalnym jest, że dzieci ciągnie w kierunku złego. Nagle zdecydują, że pogrzebią przy kontaktach, wejdą gdzieś gdzie nie powinny, będą próbowały mieszać coś przy toalecie itd. itd.
Chciałabym poruszyć również temat wstydu czy nieśmiałości, gdyż ma on związek z nauką angielskiego. Mam na myśli oczywiście rodziców, gdyż u małych dzieci pojęcie wstydu i jego związek z nauką angielskiego jest praktycznie znikomy. Przeczytajcie więc rodzice ten wpis i zastanówcie się jak to jest z Wami i Waszą nieśmiałością. Czy jesteście przygotowani na to, aby mówić do dziecka po angielsku również przy znajomych, rodzinie, między sobą ?
We wrześniu i październiku nastąpiło prawdziwe apogeum rozumienia angielskiego u moich dzieci stąd też zdecydowałam się na ponowne podsumowanie co potrafią. Reakcja na angielskie zwroty jest coraz bardziej widoczna co nie będę ukrywać bardzo mnie cieszy.
Metodzie nauczania opracowaną przez Helen Doron będę poświęcać dużo czasu, gdyż osobiście uważam ją za rewelacyjną. Tym razem skupię się na przybliżeniu poziomu BBS, gdyż ewidentnie po zachowaniach dziewczynek widać już rezultaty nauczania. Zachęcam więc rodziców, którzy zdecydują się na ten rodzaj nauki, aby nie opuszczali poziomu BBS. Szczególnie jeżeli chodzi o dzieci od 0+ do 2 lat.
Telewizja stała się w dzisiejszych czasach medium bez którego sporo ludzi nie może się obejść. Nie jestem całkowicie przeciwna oglądaniu telewizji przez małe dzieci o ile coś więcej za tym stoi. Chodzi mi oczywiście o edukacyjną formę bajek. Podjęliśmy z mężem decyzję, że jeżeli nasze dzieci będą oglądać telewizję to niech wyciągną z tego co najlepsze, głównie chodziło nam o angielski. Przyjrzałam się kanałom telewizyjnym, które proponują różne stacje i znalazłam dla każdego coś fajnego.
Przygotowujemy się do uczęszczania na zajęcia języka angielskiego w szkole A+ w Wałczu gdzie zajęcia prowadzone są metodą Helen Doron. Niestety nie zebrała się grupa maluszków aby ruszyć z Baby’s Best Start (BBS) nad czym bardzo ubolewam i musimy zacząć od It is a Baby Dragon. Polecam każdy kurs z Helen Doron jednak BBS jest moim zdaniem bezkonkurencyjny dla takich maluszków.
W tym miesiącu dziewczynki świętują swoje pierwsze urodzinki. Zrobiłam więc podsumowanie co potrafią na tym etapie. Chodzi głównie o rozumienie co się do nich mówi gdyż jeżeli chodzi o mowę to ciągle milczą… Jak dotąd nie można wyodrębnić żadnego słowa ani w języku ojczystym ani po angielsku, oprócz mama i tata oczywiście. Mając roczek dziewczynki rozumieją poniższe komendy:
Nie muszę nikogo przekonywać jak ważne jest zainteresowanie dzieci książkami od małego. Stąd też ja osobiście starałam się na bieżąco wyszukiwać atrakcyjne pozycje, które pomogą mi uczyć dzieci języka. Nasza domowa biblioteczka wzbogaciła się o książeczki, które po naciśnięciu przycisku odzywają się do dziecka. W naszym przypadku chodziło nam o pozycje po angielsku oczywiście.